Οι Φίλοι κατά την επίσκεψή μας στη Λυκόσουρα Αρκαδίας, ξεναγηθήκαμε από την εξαιρετική αρχαιολόγο κ. Ιωάννα Σωτηροπούλου, πρώτα στο Ιερό της Δέσποινας και μετά στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λυκόσουρας που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο. Το Ιερό είναι ένα από τα σημαντικότερα ιερά της αρχαίας Αρκαδίας, το οποίο ήκμασε μέχρι το τέλος των Ρωμαϊκών χρόνων. Η Δέσποινα ήταν άρρηκτα δεμένη με την Αρκαδική λατρεία, οι Αρκάδες σέβονταν και τιμούσαν τη Δέσποινα γιατί την θεωρούσαν κόρη της Δήμητρας και του Ποσειδώνα, ο οποίος κατά τη μυθολογία μεταμορφώθηκε σε ίππο για να υποτάξει την θρηνούσα θεά, λόγω της αρπαγής της κόρης της από τον Πλούτωνα, τον θεό του Κάτω Κόσμου.
Κοντά στο Ιερό υπήρχε και το άλσος της Δέσποινας , στο χώρο του οποίου υπήρχε ο βωμός του Ιππίου Ποσειδώνα, πατέρα της Δέσποινας. Στο Ιερό είχαν στηθεί κολοσσιαία αγάλματα της Δήμητρας, της Δέσποινας, της Αρτέμιδος και του Τιτάνα Άνυτου, έργο του Μεσσήνιου γλύπτη Δαμοφώντα του 2ου αιώνα π.Χ.
Οι κορμοί των αγαλμάτων του συμπλέγματος αυτού βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λυκόσουρας, το οποίο επισκεφθήκαμε μετά την περιήγησή μας στο Ιερό. Οι κεφαλές των βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το μουσείο της Λυκόσουρας ιδρύθηκε το 1903 για να στεγάσει τις αρχαιότητες που βρέθηκαν στις ανασκαφές του χώρου από τον αρχαιολόγο Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, όπως μας είπε η κ. Σωτηροπούλου. Στο μουσείο θαυμάσαμε το σύμπλεγμα των αγαλμάτων των θεών και του τιτάνα με κεφαλές, πιστά αντίγραφα, εκτίθενται και διάφορα μέλη των αγαλμάτων όπως, το χέρι της Δέσποινας καλυμμένο με τον μανδύα της, το πόδι μάλλον της Αρτέμιδος και άλλα μικρότερα. Στις διάφορες προθήκες υπήρχαν εκτεθειμένα αρκετά όστρακα από τις ανασκαφές κτλ. Η κ. Σωτηροπούλου μας έδειξε φωτογραφία με το σύμπλεγμα των θεών και τον τιτάνα άρτιο, όπως ήταν υπέροχο και μεγαλοπρεπές!
Φεύγοντας από τη Λυκόσουρα, την ιερότερη και αρχαιότερη πόλη των Αρκάδων, η οποία ιδρύθηκε από τον μυθικό βασιλιά Λυκάονα πρώτο βασιλιά των Αρκάδων, αρχίσαμε τη διαδρομή μας για το Ιερό του Λυκαίου Διός, αλλά ο καιρός δεν ήταν σύμφωνος, άρχισε μια βροχή βαρύ παραπέτασμα μπροστά μας, οπότε αποφασίσθηκε αλλαγή πορείας και κατευθυνθήκαμε προς το αρχαίο θέατρο της Μεγαλόπολης. Με αρκετή φαντασία και τις εξηγήσεις της αρχαιολόγου, βλέπεις ένα μεγαλειώδες θέατρο, το μεγαλύτερο της αρχαίας Ελλάδας, κατά τον Παυσανία. Στηριζόταν σε μαρμάρινους στύλους και είχε μέγιστη χωρητικότητα 13.00-14.000 θεατών, φιλοξενούσε δε μουσικούς, ωδικούς και δραματικούς αγώνες, ήταν σπουδαίο πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο του 3ου αιώνα π.Χ. Μετά από το τεράστιο θέατρο κατευθυνθήκαμε προς το Λεοντάρι και επισκεφθήκαμε τον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος ευρίσκεται στην κεντρική πλατεία. Είναι κτίσμα του 14ου αιώνα, μικτού τύπου, βασιλικής και εξελιγμένου βυζαντινού ρυθμού και διακοσμείται από τοιχογραφίες βυζαντινής τεχνοτροπίας, έχει μαρμάρινο τέμπλο βυζαντινού ρυθμού και πολύχρωμο ψηφιδωτό πάτωμα. Οι τοιχογραφίες της Παλαιολόγειας τέχνης του 14ου αιώνα δεν φαίνονται στο μεγαλύτερο μέρος τους, διότι καλύπτονται από μεταγενέστερα επιχρίσματα. Με την επίσκεψη στον Ι. Ναό και μετά από το φαγητό σε εκλεκτό εστιατόριο του Λεονταρίου επιστρέψαμε το βραδάκι στην Αθήνα. Η ξενάγηση της κ. Ιωάννας Σωτηροπούλου εξαιρετική και η προθυμία της να απαντά στις πάμπολλες ερωτήσεις μας μοναδική. Την ευχαριστούμε θερμότατα.
Κείμενο-φωτογραφίες: Ρ. Τσιμπιροπούλου