Την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου, στο δρόμο από την Κόρινθο προς την Επίδαυρο, επισκεφθήκαμε τη Μονή της Αγνούντος, ένα σημαντικό μοναστήρι του 11ου αι. με μεγάλη ιστορία. Το όνομα της δεν είναι γνωστό από πού προκύπτει. Πιθανόν από την αρχαία ελληνική λέξη “άγνους” λυγαριά, φυτό που αφθονεί στην περιοχή, αλλά πιθανόν και από το ρήμα αγναντεύω, επειδή αγναντεύει όλη τη γύρω περιοχή.
Όλο το συγκρότημα είναι τετράγωνο και περικλείεται από ψηλό πέτρινο τείχος, στη δυτική πλευρά του οποίου, σώζονται δύο προστατευτικοί πύργοι. Στο κέντρο της δυτικής πλευράς βρίσκεται η κεντρική είσοδος και ακριβώς απέναντι είναι το Καθολικό, που αποτελεί και το σημαντικότερο μνημείο της Μονής. Ο ναός, μονόκλιτη βασιλική μετά τρούλου, είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Όλη τους η τεχνοτροπία είναι Βυζαντινή. Οι εσωτερικοί τοίχοι είναι καλυμμένοι στο σύνολό τους με μεταβυζαντινές αγιογραφίες, ενώ το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι 300 ετών.
Σε μικρή απόσταση βρίσκεται ένας μικρός πέτρινος ναός, του νεκροταφείου της Μονής, επίσης πλούσια αγιογραφημένος.
Μας ξενάγησαν ο κύριος Νίκος Βασιλάτος για την αρχιτεκτονική και η αδελφή Ανθούσα για την ιστορία και τις τοιχογραφίες της Μονής.
Ηλιόλουστη μέρα αλλά πολύ κυματισμένη η θάλασσα στο Λουτράκι όπου φάγαμε.
Αθηνά Κυρτάτα